Da Wat?
Zo lieve Tweakertjes, het is weer even geleden dat ik heb kunnen bloggen. Het was niet een kwestie van geen tijd maar van prioriteit en mijn prioriteit lag even ergens anders. Een daarvan was lekker een paar dagen weg met het gezin!
De kinderen hebben namelijk twee weken vrij van school - ben ik nou de enige of hebben jullie ook het idee dat de kinderen vaker vrij zijn dan dat ze les hebben? - en dan heb ik toch bijna altijd gevoelsmatig de drang om er even op uit te gaan. Anders zit moeder de vrouw toch twee weken met die twee drukke kinderen van ons “opgescheept” en daar wordt ze niet altijd even vrolijk van and you guys know: happy wife, happy life!
Een bestemming hadden we zo gevonden: Đà Lạt, Vietnam. Vrouwlief vertelde er zo enthousiast over dat het een no-brainer was. Ook omdat ik in de 15 jaren dat we samen waren iets heel nuttigs heb geleerd: pick your battles. Carefully. Ondanks dat ik al zo lang samen ben met een Vietnamese en talloze malen in haar moederland ben geweest had ik nooit van deze plek gehoord. Overigens zou ik liegen als ik zeg dat ik in al die 15 jaar ooit de landkaart van Vietnam heb bestudeerd, daar niet van…..
Đà Lạt dus! Het zou een prachtige plek moeten zijn tussen de bergen, aldus een ooggetuige: mijn vrouw. Ze had daar in haar jeugd bijna twee jaren gewoond omdat haar ouders daar naar toe waren gestuurd door hun overheid. Mijn schoonouders zijn begonnen als leraren en hun opleiding was gefinancierd door de overheid en deze overheid wist quid pro quo sterk toe te passen: wij betalen jullie opleiding, wij bepalen waar je les gaat geven. Đà Lạt was dus één van de plekken waar mijn schoonfamilie zich ooit tijdelijk gevestigd hebben.
Na enkele dagen in Đà Lạt te hebben doorgebracht kon ik het enthousiasme van mijn vrouw begrijpen. Prachtige omgeving, fantastisch weer, geen grote hordes buitenlandse toeristen. Dat laatste is ook wel eens fijn! Đà Lạt is vooral een populaire toeristische bestemming voor Vietnamezen zelf, dus voor de verandering geen busladingen vol Chinezen of westerlingen. Bijkomend voordeel is dat de prijzen dan ook niet navenant stijgen. Ook weer een meevaller!
Ik ben een stadsmens, dat geef ik meteen toe, maar ik heb intens genoten van het landschap en de vele prachtige plekken in de natuur in en rondom die stad en kan het dan ook van harte aanraden. Natuurlijk weer heerlijk gegeten in lokale tentjes. Je kent het wel: zitten op een plastic krukje van zo’n 75cm hoog. Voordeel: mijn dochter van 2 hoeft dus geen kinderstoel. Tafels schoonmaken was kwestie van de resten van de voorgangers op de grond vegen en dan met de bezem erdoor. Niet voor diegenen met een zwakke maag maar prachtig om mee te maken.
Een gedeelte van mijn schoonfamilie was ook overgekomen vanuit Da Nang en dat maakte het er nog gezelliger op. Vrouwlief en ik konden het dan ook veroorloven om even een relaxte massage te nemen op het resort. Doen we wel vaker, ook hier in Singapore. Gewoon even lekker los laten maken. Nou mag het voor de vaste lezer van deze blog geen verrassing zijn dat ik wat spiermassa niet vooraan stond bij de “gene pool” zeg maar dus als het op massages aan komt: de masseuse moet het wel rustig aan doen. Niet van die Thaise taferelen zeg maar want dan lig ik binnen een mum van tijd in een paar stukken op zo’n tafel. Ik wilde gewoon een massage waar ik “lekker losgemaakt” zou worden zeg maar.
Dat had ik dan ook netjes aangegeven bij het maken van de reservering. Voor de zekerheid ook mijn vrouw dat in het Vietnamees laten doen zodat er niets “lost in translation” zou zijn. In de veronderstelling dat de boodschap goed was overgekomen lag ik dus in een totaal relaxte toestand op de bank te wachten op de masseuse. In wegwerp ondergoed, lekker op mijn buik, koppie door dat gat zodat je niet stikt. Afijn, ik zal verdere details besparen.
Die kleine, ritmische trillingen die ik al wachtend voelde deerden mij dan ook niet totdat ze sterker werden. “Boem”….trilling….”boem”…..trilling en bij iedere boem werd de trilling sterker, zodanig dat ik op het einde mij vast moest houden aan de tafel waar ik op lag omdat ik bang was eraf te kukelen. Net toen ik dacht dat het nu wel tijd werd om op te staan en te gaan schuilen voor de ophanden zijnde aardbeving stopte de trillingen en hoorde ik de deur openzwaaien. Door het gat waar mijn hoofd in lag zag ik een enorme schaduw over de tafel komen gevolgd door benen die stuk voor stuk groter waren dan mijn lichaam.
Voordat ik van schrik mijn hoofd omhoog kon duwen en om hulp kon schreeuwen voelde ik twee kolenschoppen van handen op mijn schouders klappen die de nog overgebleven lucht uit mijn longen perste. Zestig minuten lang ben ik daarna mishandeld op een manier die te gruwelijk is om te omschrijven. Waarom ik haar niet stopte? Nou, tussen het huilen en kreunen door had ik niet de mogelijkheid om iets anders te zeggen. Die handen – nee – machines gingen maar door met het aftuigen van het beetje aan spiermassa die mijn lichaam had. Had ja.
Toen het gebeuk eindelijk afgelopen was en de masseuse mij hielp om rechtop te zitten zag de wereld er door mijn ogen compleet anders uit. Ik zag kleuren en vormen die ik nooit eerder had gezien. Eindelijk werd het beeld weer normaal en zag ik haar. De “Terminator”, de “Terror van Đà Lạt”, de….. vul het zelf maar in. Honderdvijftig kilogram, schoon aan de haak. Minstens. Ik keek opzij en mijn vrouw lag daar, huilend. Huilend van het lachen.
Đà Lạt, een prachtige stad. Een enorm innemende stad die ik nooit zal vergeten. De stad die mij in de meest letterlijke manier heeft gebroken. Meer dan eens. Đà Lạt.
De kinderen hebben namelijk twee weken vrij van school - ben ik nou de enige of hebben jullie ook het idee dat de kinderen vaker vrij zijn dan dat ze les hebben? - en dan heb ik toch bijna altijd gevoelsmatig de drang om er even op uit te gaan. Anders zit moeder de vrouw toch twee weken met die twee drukke kinderen van ons “opgescheept” en daar wordt ze niet altijd even vrolijk van and you guys know: happy wife, happy life!
Een bestemming hadden we zo gevonden: Đà Lạt, Vietnam. Vrouwlief vertelde er zo enthousiast over dat het een no-brainer was. Ook omdat ik in de 15 jaren dat we samen waren iets heel nuttigs heb geleerd: pick your battles. Carefully. Ondanks dat ik al zo lang samen ben met een Vietnamese en talloze malen in haar moederland ben geweest had ik nooit van deze plek gehoord. Overigens zou ik liegen als ik zeg dat ik in al die 15 jaar ooit de landkaart van Vietnam heb bestudeerd, daar niet van…..
Đà Lạt dus! Het zou een prachtige plek moeten zijn tussen de bergen, aldus een ooggetuige: mijn vrouw. Ze had daar in haar jeugd bijna twee jaren gewoond omdat haar ouders daar naar toe waren gestuurd door hun overheid. Mijn schoonouders zijn begonnen als leraren en hun opleiding was gefinancierd door de overheid en deze overheid wist quid pro quo sterk toe te passen: wij betalen jullie opleiding, wij bepalen waar je les gaat geven. Đà Lạt was dus één van de plekken waar mijn schoonfamilie zich ooit tijdelijk gevestigd hebben.
Na enkele dagen in Đà Lạt te hebben doorgebracht kon ik het enthousiasme van mijn vrouw begrijpen. Prachtige omgeving, fantastisch weer, geen grote hordes buitenlandse toeristen. Dat laatste is ook wel eens fijn! Đà Lạt is vooral een populaire toeristische bestemming voor Vietnamezen zelf, dus voor de verandering geen busladingen vol Chinezen of westerlingen. Bijkomend voordeel is dat de prijzen dan ook niet navenant stijgen. Ook weer een meevaller!
Ik ben een stadsmens, dat geef ik meteen toe, maar ik heb intens genoten van het landschap en de vele prachtige plekken in de natuur in en rondom die stad en kan het dan ook van harte aanraden. Natuurlijk weer heerlijk gegeten in lokale tentjes. Je kent het wel: zitten op een plastic krukje van zo’n 75cm hoog. Voordeel: mijn dochter van 2 hoeft dus geen kinderstoel. Tafels schoonmaken was kwestie van de resten van de voorgangers op de grond vegen en dan met de bezem erdoor. Niet voor diegenen met een zwakke maag maar prachtig om mee te maken.
Een gedeelte van mijn schoonfamilie was ook overgekomen vanuit Da Nang en dat maakte het er nog gezelliger op. Vrouwlief en ik konden het dan ook veroorloven om even een relaxte massage te nemen op het resort. Doen we wel vaker, ook hier in Singapore. Gewoon even lekker los laten maken. Nou mag het voor de vaste lezer van deze blog geen verrassing zijn dat ik wat spiermassa niet vooraan stond bij de “gene pool” zeg maar dus als het op massages aan komt: de masseuse moet het wel rustig aan doen. Niet van die Thaise taferelen zeg maar want dan lig ik binnen een mum van tijd in een paar stukken op zo’n tafel. Ik wilde gewoon een massage waar ik “lekker losgemaakt” zou worden zeg maar.
Dat had ik dan ook netjes aangegeven bij het maken van de reservering. Voor de zekerheid ook mijn vrouw dat in het Vietnamees laten doen zodat er niets “lost in translation” zou zijn. In de veronderstelling dat de boodschap goed was overgekomen lag ik dus in een totaal relaxte toestand op de bank te wachten op de masseuse. In wegwerp ondergoed, lekker op mijn buik, koppie door dat gat zodat je niet stikt. Afijn, ik zal verdere details besparen.
Die kleine, ritmische trillingen die ik al wachtend voelde deerden mij dan ook niet totdat ze sterker werden. “Boem”….trilling….”boem”…..trilling en bij iedere boem werd de trilling sterker, zodanig dat ik op het einde mij vast moest houden aan de tafel waar ik op lag omdat ik bang was eraf te kukelen. Net toen ik dacht dat het nu wel tijd werd om op te staan en te gaan schuilen voor de ophanden zijnde aardbeving stopte de trillingen en hoorde ik de deur openzwaaien. Door het gat waar mijn hoofd in lag zag ik een enorme schaduw over de tafel komen gevolgd door benen die stuk voor stuk groter waren dan mijn lichaam.
Voordat ik van schrik mijn hoofd omhoog kon duwen en om hulp kon schreeuwen voelde ik twee kolenschoppen van handen op mijn schouders klappen die de nog overgebleven lucht uit mijn longen perste. Zestig minuten lang ben ik daarna mishandeld op een manier die te gruwelijk is om te omschrijven. Waarom ik haar niet stopte? Nou, tussen het huilen en kreunen door had ik niet de mogelijkheid om iets anders te zeggen. Die handen – nee – machines gingen maar door met het aftuigen van het beetje aan spiermassa die mijn lichaam had. Had ja.
Toen het gebeuk eindelijk afgelopen was en de masseuse mij hielp om rechtop te zitten zag de wereld er door mijn ogen compleet anders uit. Ik zag kleuren en vormen die ik nooit eerder had gezien. Eindelijk werd het beeld weer normaal en zag ik haar. De “Terminator”, de “Terror van Đà Lạt”, de….. vul het zelf maar in. Honderdvijftig kilogram, schoon aan de haak. Minstens. Ik keek opzij en mijn vrouw lag daar, huilend. Huilend van het lachen.
Đà Lạt, een prachtige stad. Een enorm innemende stad die ik nooit zal vergeten. De stad die mij in de meest letterlijke manier heeft gebroken. Meer dan eens. Đà Lạt.
04-'19 Warm water
03-'19 Een nieuwe dag
Reacties

Leuk geschreven weer Chief!
Denk je relaxed op vakantie te gaan, krijg je dit...


Mooie Blog weer. Dat was het lange wachten zeker waard.
Mooi dat jullie met zijn allen zo genoten hebben. En Sorry Chief. Ik heb met een grote lach dat stukje over de massage gelezen en ik heb geen medelijden met je.
Maar het belangrijkste, is alles weer een beetje los nu? Dat is het doel van een massage.
Vietnam zou ik ook graag willen bezoeken. Vooral voor haar gerechten. Die schijnen meesterlijk te smaken. En dan heb ik het niet alleen over de Loempia's & Pasteitjes.
Tot de volgende Blog
Mooi dat jullie met zijn allen zo genoten hebben. En Sorry Chief. Ik heb met een grote lach dat stukje over de massage gelezen en ik heb geen medelijden met je.

Maar het belangrijkste, is alles weer een beetje los nu? Dat is het doel van een massage.
Vietnam zou ik ook graag willen bezoeken. Vooral voor haar gerechten. Die schijnen meesterlijk te smaken. En dan heb ik het niet alleen over de Loempia's & Pasteitjes.
Tot de volgende Blog

Hahahaha doet me denken aan die reclame op tv
Wees blij dat ze niet happy ending verstaan had ... geplet worden als je vrouw naast je ligt is ook niet alles

Wees blij dat ze niet happy ending verstaan had ... geplet worden als je vrouw naast je ligt is ook niet alles

[Reactie gewijzigd op maandag 15 april 2019 12:11]
Weer een geweldige blog Chief.
Tijdens mijn laatste vakantie in Thailand in Bangkok heb ik bij de Wat Pho tempel een massage gehad. Daar zit de officiële school waar Thaise geneeskunde (en dat is dus incl. massages) onderwezen wordt. Mocht je ooit in de gelegenheid zijn, zeker naar toe gaan.
Het is stevig, maar wel erg fijn als je een paar dagen door Bangkok gesjouwd hebt.
Tijdens mijn laatste vakantie in Thailand in Bangkok heb ik bij de Wat Pho tempel een massage gehad. Daar zit de officiële school waar Thaise geneeskunde (en dat is dus incl. massages) onderwezen wordt. Mocht je ooit in de gelegenheid zijn, zeker naar toe gaan.
Het is stevig, maar wel erg fijn als je een paar dagen door Bangkok gesjouwd hebt.
Mooi verhaal Chief. Dacht héél even dat er een rivaal van de Uncles aan kwam, maar dat was gelukkig niet zo.
Hoe kom je daar het snelste vanuit Nederland? Of betere vraag is, wat is de leukste, mooiste manier? Hoofdstad en dan binnendoor?
En dan nog het lef hebben om niet één foto erbij te plaatsen...
SHAME ON YOU CHIEF!!!
SHAME ON YOU CHIEF!!!
Over 9000!XallaX schreef op maandag 15 april 2019 @ 12:10:
Hahahaha doet me denken aan die reclame op tv![]()
Wees blij dat ze niet happy ending verstaan had ... geplet worden als je vrouw naast je ligt is ook niet alles

[Reactie gewijzigd op maandag 15 april 2019 16:58]
Leuke blog weer☺️
Thanks Snuffel!Snuffel schreef op maandag 15 april 2019 @ 11:35:
Leuk geschreven weer Chief!
Denk je relaxed op vakantie te gaan, krijg je dit...
Graag gedaan E!
Los? Ik loop rond alsof ik geen botten heb. Flabber alle kanten op.Technomania ® schreef op maandag 15 april 2019 @ 12:06:
Mooie Blog weer. Dat was het lange wachten zeker waard.
Mooi dat jullie met zijn allen zo genoten hebben. En Sorry Chief. Ik heb met een grote lach dat stukje over de massage gelezen en ik heb geen medelijden met je.
Maar het belangrijkste, is alles weer een beetje los nu? Dat is het doel van een massage.
Vietnam zou ik ook graag willen bezoeken. Vooral voor haar gerechten. Die schijnen meesterlijk te smaken. En dan heb ik het niet alleen over de Loempia's & Pasteitjes.
Tot de volgende Blog
Als het je ooit in de mogelijkheid hebt dan kan ik VN van harte aanbevelen!
No happy endingz plz!XallaX schreef op maandag 15 april 2019 @ 12:10:
Hahahaha doet me denken aan die reclame op tv![]()
Wees blij dat ze niet happy ending verstaan had ... geplet worden als je vrouw naast je ligt is ook niet alles

Ik heb een bloedhekel aan Thaise massages. Het helpt mijn vrouw heel erg maar ik moet er niets van hebbenMichielK71 schreef op maandag 15 april 2019 @ 12:49:
Weer een geweldige blog Chief.
Tijdens mijn laatste vakantie in Thailand in Bangkok heb ik bij de Wat Pho tempel een massage gehad. Daar zit de officiële school waar Thaise geneeskunde (en dat is dus incl. massages) onderwezen wordt. Mocht je ooit in de gelegenheid zijn, zeker naar toe gaan.
Het is stevig, maar wel erg fijn als je een paar dagen door Bangkok gesjouwd hebt.

Nope!wizai schreef op maandag 15 april 2019 @ 12:58:
Mooi verhaal Chief. Dacht héél even dat er een rivaal van de Uncles aan kwam, maar dat was gelukkig niet zo.

Tjah, er is geen rechtstreekse vlucht vanuit A'dam dus moet altijd overstappen. Persoonlijk zou ik dan naar HCM vliegen en dan met de sleeper bus wat 7-8u duurt en kost ~$20. Vliegen is wat duurder maar de vlucht is <1u. Wil je helemaal die hard: koop/huur een scooter in HCM en rij erheenDeurges schreef op maandag 15 april 2019 @ 13:58:
Hoe kom je daar het snelste vanuit Nederland? Of betere vraag is, wat is de leukste, mooiste manier? Hoofdstad en dan binnendoor?

Nope, schaam me nergens voormasauri schreef op maandag 15 april 2019 @ 16:57:
En dan nog het lef hebben om niet één foto erbij te plaatsen...
SHAME ON YOU CHIEF!!!
[...]
Over 9000!

Thx!thedutchdragon schreef op maandag 15 april 2019 @ 23:13:
Leuke blog weer☺️
Scooter huren lijkt me ook wel ruig idd.. Vietnam staat al langer op de lijst dus zeker en keertje doen.. Of 1.90m en 120kg op een scooter past, is dan natuurlijk een ander verhaal lol
Och, zo heb ik eens een Chinese massage meegemaakt.
Kerel die nauwelijks tot neushoogte kwam, maar wat heeft ie me afgetuigd! Ik ben zelf echt geen kleine jongen met 3 cijfers schoon aan de haak, maar het was er een voor de boeken.
Pijn, pijn en nog eens pijn, ik voelde me meer het doelwit tijdens een Ving Tsun uurtje!
Kerel die nauwelijks tot neushoogte kwam, maar wat heeft ie me afgetuigd! Ik ben zelf echt geen kleine jongen met 3 cijfers schoon aan de haak, maar het was er een voor de boeken.
Pijn, pijn en nog eens pijn, ik voelde me meer het doelwit tijdens een Ving Tsun uurtje!
Ik bewonder je optimisme, maar als je kinderen hebt en nog steeds vliegt
.

Passen, ja. Ga je je heel comfortabel voelen..... dat moet je ondervindenDeurges schreef op dinsdag 16 april 2019 @ 10:51:
Scooter huren lijkt me ook wel ruig idd.. Vietnam staat al langer op de lijst dus zeker en keertje doen.. Of 1.90m en 120kg op een scooter past, is dan natuurlijk een ander verhaal lol

Zoiets ja..... Auw!Skyrunner schreef op dinsdag 16 april 2019 @ 10:53:
Och, zo heb ik eens een Chinese massage meegemaakt.
Kerel die nauwelijks tot neushoogte kwam, maar wat heeft ie me afgetuigd! Ik ben zelf echt geen kleine jongen met 3 cijfers schoon aan de haak, maar het was er een voor de boeken.
Pijn, pijn en nog eens pijn, ik voelde me meer het doelwit tijdens een Ving Tsun uurtje!
Misschien begrijp ik je verkeerd maar vliegen met onze kinderen heb ik nooit als een last gezien. Ik ben wel met ze bezig, anders zitten ze alleen maar uren naar een kastje (IFE, iPad) te staren maar lastig, nee.Harm_H schreef op dinsdag 16 april 2019 @ 12:02:
Ik bewonder je optimisme, maar als je kinderen hebt en nog steeds vliegt.
Bedoel inderdaad klimaat.
Denk dat de masseuse precies gedaan heeft wat je vrouw gevraagd heeft. 

Leuk, ben ik geweest in 1996. Samen met een Vietnam veteraan, wat het dus wel extra bijzonder maakte. Ik moet even de kaart erbij pakken omdat ik bijvoorbeeld Da Lat en Da Nang door elkaar haal, maar volgens mij heb ik in Da Lat gefietst. Erg comfortabel, met 1,92 op zo'n Vietnamese fiets. Echt...
Volgens mij was die massage precies hoe de vrouw het had afgesproken.
Stout geweest?
Stout geweest?

Grappig: was in Thailand (groepsreis) en kreeg samen met iemand uit de groep een massage.
Die was best stevig: waar de reisgenote kreunde, pijn leed, afzag en regelmatig vroeg of het wat zachter kon... viel ik in slaap!
Zelfs de masseuse moest daarom lachen. Ik voelde me toch een tikje opgelaten, eigenlijk.
Die was best stevig: waar de reisgenote kreunde, pijn leed, afzag en regelmatig vroeg of het wat zachter kon... viel ik in slaap!

Zelfs de masseuse moest daarom lachen. Ik voelde me toch een tikje opgelaten, eigenlijk.
Zou dat het zijn geweest?m-vw schreef op woensdag 17 april 2019 @ 12:29:
Denk dat de masseuse precies gedaan heeft wat je vrouw gevraagd heeft.

Toen kon je nog redelijk veilig fietsen daar, zou ik nu in de meeste gedeeltes niet meer proberenHkuit schreef op woensdag 17 april 2019 @ 22:48:
Leuk, ben ik geweest in 1996. Samen met een Vietnam veteraan, wat het dus wel extra bijzonder maakte. Ik moet even de kaart erbij pakken omdat ik bijvoorbeeld Da Lat en Da Nang door elkaar haal, maar volgens mij heb ik in Da Lat gefietst. Erg comfortabel, met 1,92 op zo'n Vietnamese fiets. Echt...

Ik porbeer het mij te herinneren maar de pijn blokkeert al mijn gedachtes.....Euronitwit schreef op zondag 21 april 2019 @ 23:22:
Volgens mij was die massage precies hoe de vrouw het had afgesproken.
Stout geweest?

Mijn vrouw valt dus tijdens zo'n mishandeling ook in slaap. Het kan dus blijkbaar welPietervs schreef op maandag 22 april 2019 @ 02:20:
Grappig: was in Thailand (groepsreis) en kreeg samen met iemand uit de groep een massage.
Die was best stevig: waar de reisgenote kreunde, pijn leed, afzag en regelmatig vroeg of het wat zachter kon... viel ik in slaap!
Zelfs de masseuse moest daarom lachen. Ik voelde me toch een tikje opgelaten, eigenlijk.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Via deze link kun je inloggen als je al geregistreerd bent. Indien je nog geen account hebt kun je er hier één aanmaken.