010
Het zat even niet mee qua vrije tijd en vandaar de radiostilte van enkele weken maar gelukkig nu toch even de tijd om een blog in elkaar te flansen. Een van de redenen dat het ik even weinig tijd had was mijn moeder, of om meer specifiek te zijn: de verhuisplannen van diegene die mij letterlijk op de aarde heeft gezet.
Sinds mijn vader er niet meer is schermt moederlief met de gedachte om het pittoreske dorp in Noord-Limburg te verlaten. Hoewel ze daar toch dik veertig jaar naar alle tevredenheid heeft gewoond dreigde er toch een soort van sociaal isolement vanwege haar – zelf verklaarde – taalgebrek. Ze wilde liever richting Rotterdam, daar waar de meeste van haar vrienden en vriendinnen woonachtig waren.
Zelfs bij het typen van de naam Rotterdam doet pijn aan mijn vingers. Het ligt helemaal niet aan de stad zelf maar aan mijn voorkeur voor de voetbalclub uit de hoofdstad. Ik dacht dat ik daar boven stond maar niets is minder waar: ik heb een hekel aan de stad puur en alleen vanwege een spel dat tussen twee elftallen wordt gespeeld. Bizar.
Gelukkig wist ik mijn mening over “010” voor mij te houden in het beslissingsproces van mijn moeder, iets wat mijn zussen een stuk minder goed lukte. De familie chat in Whatsapp explodeerde zowat. Alle drie hadden ze wel een mening over de toekomstige woonplaats van onze moeder en zoals zo vaak verschilden alle drie de meningen.
Ik prijsde mij gelukkig dat ik op zulke momenten zeven, in de zomer helaas zes, tijdzones verderop woon en hield mij dan ook wijselijk buiten de discussie terwijl de whatsappjes elkaar in rap tempo opvolgden. Ze meenden het alle drie goed hoor en ze hadden het ook alle drie bij het rechte eind ware het niet dat het uiteindelijk maar om één ding draait: zo lang mijn moeder nog, relatief, gezond is en geen verzorging nodig heeft gaat het erom wat zij ZELF wil. En dat was, helaas, Rotterdam.
Toen dat besef een dikke maand geleden eindelijk bij de dames was geland werd de zoektocht naar een geschikte woning gestart. Volgens moeder zelf had ze slechts enkele bescheiden wensen voor de woning: er moest voldoende natuurlicht binnen kunnen komen, dicht bij een metro of NS station liggen, nabij een supermarkt en het liefst bij een Chinese toko in de buurt. Als het even kon ook dicht bij een huisartspraktijk en ook nog 24u per dag bewaking indien het een flatgebouw betrof.
U begrijp het al lieve lezer, mij leek de kans aanzienlijk groter dat Doutzen Kroes bij ons slechts gehuld in een nachtjapon om een kopje suiker zou vragen. De zoektocht begon en zag er aan het begin vrij kansloos uit tot één der vriendinnen van mijn moeder met de gouden tip kwam. Ze zijn gaan kijken en warempel, het was precies wat ze zocht! Vijf minuten lopen van de metro, het zonlicht straalt in alle hoekjes van de woning, supermarkt om de hoek, toko binnen een straal van een kilometen, een huisartsenpraktijk op 1 bushalte en……én, 24u een huismeester aanwezig. We hoeven alleen maar de badkamer wat op te poetsen en de muren een nieuwe lik verf te geven en ze kan er zo in.
Ik kon het bijna niet geloven en natuurlijk ben ik zelf niet in het appartement geweest maar de foto’s zagen er veelbelovend uit. Ook moeder zelf is enthousiast al is ze ook enigszins zenuwachtig om te verhuizen. Begrijpelijk. Zo ver is het natuurlijk nog niet want de verbouwing duurt wel een paar weken en dan moet ze nog het een en ander regelen. Toch is ze wel optimistisch dat ze daar eind mei, begin juni de nieuwe woning kan betrekken.
Uiteraard ben ik ontzettend blij voor haar dat ze de woning zo snel heeft kunnen vinden en de zorgen die ik heb over mijn moeder die zal moeten wennen aan een nieuwe woonomgeving bedek ik met de prettige gedachte dat ze een actiever sociaal leven zal hebben. Ondertussen wacht ik iedere avond trouw aan de deur. Met een kopje suiker.
Sinds mijn vader er niet meer is schermt moederlief met de gedachte om het pittoreske dorp in Noord-Limburg te verlaten. Hoewel ze daar toch dik veertig jaar naar alle tevredenheid heeft gewoond dreigde er toch een soort van sociaal isolement vanwege haar – zelf verklaarde – taalgebrek. Ze wilde liever richting Rotterdam, daar waar de meeste van haar vrienden en vriendinnen woonachtig waren.
Zelfs bij het typen van de naam Rotterdam doet pijn aan mijn vingers. Het ligt helemaal niet aan de stad zelf maar aan mijn voorkeur voor de voetbalclub uit de hoofdstad. Ik dacht dat ik daar boven stond maar niets is minder waar: ik heb een hekel aan de stad puur en alleen vanwege een spel dat tussen twee elftallen wordt gespeeld. Bizar.
Gelukkig wist ik mijn mening over “010” voor mij te houden in het beslissingsproces van mijn moeder, iets wat mijn zussen een stuk minder goed lukte. De familie chat in Whatsapp explodeerde zowat. Alle drie hadden ze wel een mening over de toekomstige woonplaats van onze moeder en zoals zo vaak verschilden alle drie de meningen.
Ik prijsde mij gelukkig dat ik op zulke momenten zeven, in de zomer helaas zes, tijdzones verderop woon en hield mij dan ook wijselijk buiten de discussie terwijl de whatsappjes elkaar in rap tempo opvolgden. Ze meenden het alle drie goed hoor en ze hadden het ook alle drie bij het rechte eind ware het niet dat het uiteindelijk maar om één ding draait: zo lang mijn moeder nog, relatief, gezond is en geen verzorging nodig heeft gaat het erom wat zij ZELF wil. En dat was, helaas, Rotterdam.
Toen dat besef een dikke maand geleden eindelijk bij de dames was geland werd de zoektocht naar een geschikte woning gestart. Volgens moeder zelf had ze slechts enkele bescheiden wensen voor de woning: er moest voldoende natuurlicht binnen kunnen komen, dicht bij een metro of NS station liggen, nabij een supermarkt en het liefst bij een Chinese toko in de buurt. Als het even kon ook dicht bij een huisartspraktijk en ook nog 24u per dag bewaking indien het een flatgebouw betrof.
U begrijp het al lieve lezer, mij leek de kans aanzienlijk groter dat Doutzen Kroes bij ons slechts gehuld in een nachtjapon om een kopje suiker zou vragen. De zoektocht begon en zag er aan het begin vrij kansloos uit tot één der vriendinnen van mijn moeder met de gouden tip kwam. Ze zijn gaan kijken en warempel, het was precies wat ze zocht! Vijf minuten lopen van de metro, het zonlicht straalt in alle hoekjes van de woning, supermarkt om de hoek, toko binnen een straal van een kilometen, een huisartsenpraktijk op 1 bushalte en……én, 24u een huismeester aanwezig. We hoeven alleen maar de badkamer wat op te poetsen en de muren een nieuwe lik verf te geven en ze kan er zo in.
Ik kon het bijna niet geloven en natuurlijk ben ik zelf niet in het appartement geweest maar de foto’s zagen er veelbelovend uit. Ook moeder zelf is enthousiast al is ze ook enigszins zenuwachtig om te verhuizen. Begrijpelijk. Zo ver is het natuurlijk nog niet want de verbouwing duurt wel een paar weken en dan moet ze nog het een en ander regelen. Toch is ze wel optimistisch dat ze daar eind mei, begin juni de nieuwe woning kan betrekken.
Uiteraard ben ik ontzettend blij voor haar dat ze de woning zo snel heeft kunnen vinden en de zorgen die ik heb over mijn moeder die zal moeten wennen aan een nieuwe woonomgeving bedek ik met de prettige gedachte dat ze een actiever sociaal leven zal hebben. Ondertussen wacht ik iedere avond trouw aan de deur. Met een kopje suiker.
03-'18 Bezint eer ge begint
02-'18 Ooooone hundred aaaaannnd.......!!
Reacties
Jaaaaaaa..............hij is er weer!
Poehhh wat kan wachten bij een digitaal blogloket toch lang duren, voor mijn gevoel duurde het net zolang voordat Doutze (in nachtjapon) een kopje suiker kwam halen.
Jou gevoelens voor 010 heb ik duidelijk voor een andere grachtengordel in ons koude kikkerlandje maar dat mag de pret niet drukken. Als ik voortaan in Rotterdam loop zal ik iedere, iets oudere, chineese vrouw netjes groeten en beleefd vragen hoe het met Chief gaat.
Zal best een dagtaak worden maar kijk er nu al naar uit
Goed je weer te zien Chief... keep them coming on Monday moorning!
Meende ergens nog een typo te zien, maar kan hem niet meer vinden [damn dyslexia]
Poehhh wat kan wachten bij een digitaal blogloket toch lang duren, voor mijn gevoel duurde het net zolang voordat Doutze (in nachtjapon) een kopje suiker kwam halen.
Jou gevoelens voor 010 heb ik duidelijk voor een andere grachtengordel in ons koude kikkerlandje maar dat mag de pret niet drukken. Als ik voortaan in Rotterdam loop zal ik iedere, iets oudere, chineese vrouw netjes groeten en beleefd vragen hoe het met Chief gaat.
Zal best een dagtaak worden maar kijk er nu al naar uit

Goed je weer te zien Chief... keep them coming on Monday moorning!
Meende ergens nog een typo te zien, maar kan hem niet meer vinden [damn dyslexia]
Met alle respect voor je moeder, dat meen ik.
Maar ik had gehoopt op een blog mbt macau
Maar ik had gehoopt op een blog mbt macau

Ik ben zo blij dat ik niet in al die familie-whatsapps zit... Soms gaan die helemaal los. Mijn zus zit in een groep met alle tantes. Man man man... Wat een geroddel en gedoe in de groepsapp. Blij dat ze mij daar niet aan toegevoegd hebben!
Moedige beslissing van je moeder. Maar het zal voor haar een minder moeilijke keuze zijn geweest. (misschien alleen omdat je herinneringen achter laat van je vader)
Hopelijk heeft zo nog wat fijne jaren in Rotterdam!
Moedige beslissing van je moeder. Maar het zal voor haar een minder moeilijke keuze zijn geweest. (misschien alleen omdat je herinneringen achter laat van je vader)
Hopelijk heeft zo nog wat fijne jaren in Rotterdam!
Altijd leuk om je blogs te lezen. Ook als het over wat minder spectaculaire zaken gaat. Het leest gewoon zo lekker weg is wat ik eigenlijk bedoel te zeggen. Elke verhuizing is spannend, zeker als het niet in de buurt is!
[Reactie gewijzigd op maandag 26 februari 2018 09:59]
Ahh... Een ouderwetse CBM.
Mooi dat je moeder een nieuwe plek heeft gevonden.
en ik? ik ga straks suiker kopen want mocht er een rijpe MILF in nachtjapon om suiker komen vragen zou ik haar momenteel moeten teleurstellen.
Mooi dat je moeder een nieuwe plek heeft gevonden.
en ik? ik ga straks suiker kopen want mocht er een rijpe MILF in nachtjapon om suiker komen vragen zou ik haar momenteel moeten teleurstellen.


Grappig hoe de thema's verhuizen en real estate de laatste 2 weken via allerlei kanalen die niet aan elkaar verbonden zijn mijn leven in komen.
Chief, bedankt voor het verwoorden van een van de reden waarom ik geen WhatsApp gebruik

En het familiebedrijf aka restaurant? Wordt dat niet meer gerund door je moeder na het overlijden van je vader? Of heb ik het verkeerd in het hoofd?
In ieder geval goed nieuws, hopelijk bouwt ze daar nog een mooi leven op! Hoewel ik je aversie tegen 010 goed begrijp, al heb ik die zelf vooral tegen 020 en 053
In ieder geval goed nieuws, hopelijk bouwt ze daar nog een mooi leven op! Hoewel ik je aversie tegen 010 goed begrijp, al heb ik die zelf vooral tegen 020 en 053

[Reactie gewijzigd op maandag 26 februari 2018 12:18]
Tja je kunt je moeder ook naar de hoofdstad wensen... oude gebouwen langs stinksloten... een skyline langs de zuid-as die zó vakkundig is neergezet zodat het GEEN sky line is... NIET te komen met eigen en openbaar vervoer.... afgevuld met dronken toeristen en een culturele attracties zoals een hoerenbuurt... heel fijn wonen...
En voor je het vergeet; misschien voor je moeder wel heel belangrijk.... d'r vriendinnen wonen in Rotterdam....
Volgens mij is dan nou net een beetje belangrijker dan wie er voetbalt...
En voor je het vergeet; misschien voor je moeder wel heel belangrijk.... d'r vriendinnen wonen in Rotterdam....
Volgens mij is dan nou net een beetje belangrijker dan wie er voetbalt...
Conclusie: jij begrijpt het niet.Waarnemer schreef op maandag 26 februari 2018 @ 12:43:
Tja je kunt je moeder ook naar de hoofdstad wensen... oude gebouwen langs stinksloten... een skyline langs de zuid-as die zó vakkundig is neergezet zodat het GEEN sky line is... NIET te komen met eigen en openbaar vervoer.... afgevuld met dronken toeristen en een culturele attracties zoals een hoerenbuurt... heel fijn wonen...
En voor je het vergeet; misschien voor je moeder wel heel belangrijk.... d'r vriendinnen wonen in Rotterdam....
Volgens mij is dan nou net een beetje belangrijker dan wie er voetbalt...

Ik begrijp het misschien wel beter...
Elke grote stad is een ramp. Maakt niet uit of het 010, 020, 030, 040, 050 of 070 is. 

Zo zo, dat zijn stevige uitspraken.
Ben je een raket of zon?
Tergend dat een bepaalde voorliefde voor een voetbalclub ervoor zorgt dat je blinde haat hebt voor andere steden.
Haha ik heb ook heel weinig met Rotterdam, en dat heeft niets met voetbal te maken want voetbal is sowieso kut.
Ik ben Brabander, Bredanaar, inwoner van Bavel (hoe specifiek wil je het hebben), en eigenlijk ik alles boven de grote rivieren kut. Maaaaaar vanwege mijn werk zit ik vaak in Rotterdam, en ik kan niet ontkennen dat Rotterdamse dames (kantinejuffrouw, poetsdame, receptioniste, enz.) toch altijd heel gezellige types zijn. Ik voel me altijd direct welkom.
Ik ben Brabander, Bredanaar, inwoner van Bavel (hoe specifiek wil je het hebben), en eigenlijk ik alles boven de grote rivieren kut. Maaaaaar vanwege mijn werk zit ik vaak in Rotterdam, en ik kan niet ontkennen dat Rotterdamse dames (kantinejuffrouw, poetsdame, receptioniste, enz.) toch altijd heel gezellige types zijn. Ik voel me altijd direct welkom.
010 is sinds 14 Mei 1940 helemaal niets meer. Hadden ze zo moeten laten.
Maar nu de vraag komt ze te wonen aan de kant van jouw niet zo favoriete clubje of
bij 1 van die 2 andere clubs in de buurt ?
bij 1 van die 2 andere clubs in de buurt ?
Hoop dat ze het daar erg naar haar zin gaat hebben. En welkom terug op de Blog.
Jeeej weer een nieuwe blog! Ik hoop dat je moeder t naar dr zin gaat hebben maar dat gaat wel lukken in t mooie 010!
Kleine typo:

Kleine typo:
Kilometen->kilometerVijf minuten lopen van de metro, het zonlicht straalt in alle hoekjes van de woning, supermarkt om de hoek, toko binnen een straal van een kilometen,
Omg.. 010 en nu 020 waarom kan men niet gewoon Rotterdam of Amsterdam typen of uitspreken, zo moeilijk is het toch niet? Ik woon zelf in Rotterdam, maar heb gelukkig niks met voetbal wat blijkbaar afbreuk doet op je perspectief / horizon verbreding.
Ff serieus? Spoor jij wel? Zo respectloos na de Oorlogsslachtoffers!Heppieboeddah schreef op maandag 26 februari 2018 @ 17:27:
010 is sinds 14 Mei 1940 helemaal niets meer. Hadden ze zo moeten laten.
[Reactie gewijzigd op maandag 26 februari 2018 21:39]
En dan te bedenken dat ik Chief serieus nam... maarja... wij zeggen maar zo... helemaal niks in Amsterdam..
Jaaaaa!! Ik ben er weer!BertR schreef op maandag 26 februari 2018 @ 08:36:
Jaaaaaaa..............hij is er weer!
Poehhh wat kan wachten bij een digitaal blogloket toch lang duren, voor mijn gevoel duurde het net zolang voordat Doutze (in nachtjapon) een kopje suiker kwam halen.
Jou gevoelens voor 010 heb ik duidelijk voor een andere grachtengordel in ons koude kikkerlandje maar dat mag de pret niet drukken. Als ik voortaan in Rotterdam loop zal ik iedere, iets oudere, chineese vrouw netjes groeten en beleefd vragen hoe het met Chief gaat.
Zal best een dagtaak worden maar kijk er nu al naar uit
Goed je weer te zien Chief... keep them coming on Monday moorning!
Meende ergens nog een typo te zien, maar kan hem niet meer vinden [damn dyslexia]


Action junky......masauri schreef op maandag 26 februari 2018 @ 09:04:
Met alle respect voor je moeder, dat meen ik.
Maar ik had gehoopt op een blog mbt macau

Wellicht. Ik vrees wel voor de emoties bij het opruimen/inpakken van de spullen van pa.Kliko schreef op maandag 26 februari 2018 @ 09:45:
Ik ben zo blij dat ik niet in al die familie-whatsapps zit... Soms gaan die helemaal los. Mijn zus zit in een groep met alle tantes. Man man man... Wat een geroddel en gedoe in de groepsapp. Blij dat ze mij daar niet aan toegevoegd hebben!
Moedige beslissing van je moeder. Maar het zal voor haar een minder moeilijke keuze zijn geweest. (misschien alleen omdat je herinneringen achter laat van je vader)
Hopelijk heeft zo nog wat fijne jaren in Rotterdam!
Wb Whatsapp, het kan handig zijn maar ook een enorme dumpplek

Dank je! Het wordt voor haar de eerste verhuizing in dik veertig jaar dus ja: spannend!Kroga schreef op maandag 26 februari 2018 @ 09:49:
Altijd leuk om je blogs te lezen. Ook als het over wat minder spectaculaire zaken gaat. Het leest gewoon zo lekker weg is wat ik eigenlijk bedoel te zeggen. Elke verhuizing is spannend, zeker als het niet in de buurt is!
Thx G! Altijd suiker in huis hebben, just in case...Technomania schreef op maandag 26 februari 2018 @ 09:57:
Ahh... Een ouderwetse CBM.
Mooi dat je moeder een nieuwe plek heeft gevonden.
en ik? ik ga straks suiker kopen want mocht er een rijpe MILF in nachtjapon om suiker komen vragen zou ik haar momenteel moeten teleurstellen.

Whatsapp kan heel handig zijn, ook de mute functieLankHoar schreef op maandag 26 februari 2018 @ 10:26:
CBM!!!
![]()
Grappig hoe de thema's verhuizen en real estate de laatste 2 weken via allerlei kanalen die niet aan elkaar verbonden zijn mijn leven in komen.
Chief, bedankt voor het verwoorden van een van de reden waarom ik geen WhatsApp gebruik

Mijn ouders hebben de zaken dik tien jaar geleden verkocht en zijn sindsdien "gepensioneerd"Coritchando schreef op maandag 26 februari 2018 @ 12:18:
En het familiebedrijf aka restaurant? Wordt dat niet meer gerund door je moeder na het overlijden van je vader? Of heb ik het verkeerd in het hoofd?
In ieder geval goed nieuws, hopelijk bouwt ze daar nog een mooi leven op! Hoewel ik je aversie tegen 010 goed begrijp, al heb ik die zelf vooral tegen 020 en 053

Goh, als je de blog eens beter zou lezen....Waarnemer schreef op maandag 26 februari 2018 @ 12:43:
Tja je kunt je moeder ook naar de hoofdstad wensen... oude gebouwen langs stinksloten... een skyline langs de zuid-as die zó vakkundig is neergezet zodat het GEEN sky line is... NIET te komen met eigen en openbaar vervoer.... afgevuld met dronken toeristen en een culturele attracties zoals een hoerenbuurt... heel fijn wonen...
En voor je het vergeet; misschien voor je moeder wel heel belangrijk.... d'r vriendinnen wonen in Rotterdam....
Volgens mij is dan nou net een beetje belangrijker dan wie er voetbalt...

Ghe! Ben helaas een stadsmens dus ik zie mij zelf niet meer snel in een dorpje wonenR20141016 schreef op maandag 26 februari 2018 @ 14:52:
Elke grote stad is een ramp. Maakt niet uit of het 010, 020, 030, 040, 050 of 070 is.
Haat wil ik het niet noemen......Lamith schreef op maandag 26 februari 2018 @ 16:34:
Tergend dat een bepaalde voorliefde voor een voetbalclub ervoor zorgt dat je blinde haat hebt voor andere steden.

Oh zeker, mijn gevoelens jegens R'dam slaan ook nergens opartificial_sun schreef op maandag 26 februari 2018 @ 16:41:
Haha ik heb ook heel weinig met Rotterdam, en dat heeft niets met voetbal te maken want voetbal is sowieso kut.
Ik ben Brabander, Bredanaar, inwoner van Bavel (hoe specifiek wil je het hebben), en eigenlijk ik alles boven de grote rivieren kut. Maaaaaar vanwege mijn werk zit ik vaak in Rotterdam, en ik kan niet ontkennen dat Rotterdamse dames (kantinejuffrouw, poetsdame, receptioniste, enz.) toch altijd heel gezellige types zijn. Ik voel me altijd direct welkom.

Wil je de volgende keer aub nadenken voordat je zoiets schijft en het internet op slingert? Dit gaat ver buiten het toelaatbare.....Heppieboeddah schreef op maandag 26 februari 2018 @ 17:27:
010 is sinds 14 Mei 1940 helemaal niets meer. Hadden ze zo moeten laten.
Oh, goede vraag, nog niet naar gekeken!rc5proxy schreef op maandag 26 februari 2018 @ 18:15:
Maar nu de vraag komt ze te wonen aan de kant van jouw niet zo favoriete clubje of
bij 1 van die 2 andere clubs in de buurt ?
Dank je wel!!maquis schreef op maandag 26 februari 2018 @ 19:43:
Hoop dat ze het daar erg naar haar zin gaat hebben. En welkom terug op de Blog.
Vast wel! Dank voor de spellingscheck!xscept schreef op maandag 26 februari 2018 @ 21:03:
Jeeej weer een nieuwe blog! Ik hoop dat je moeder t naar dr zin gaat hebben maar dat gaat wel lukken in t mooie 010!![]()
Kleine typo:
[...]
Kilometen->kilometer
Ik moet zeggen dat het typen van Rotterdam mij niet makkelijk afgaatJerX schreef op maandag 26 februari 2018 @ 21:16:
Omg.. 010 en nu 020 waarom kan men niet gewoon Rotterdam of Amsterdam typen of uitspreken, zo moeilijk is het toch niet? Ik woon zelf in Rotterdam, maar heb gelukkig niks met voetbal wat blijkbaar afbreuk doet op je perspectief / horizon verbreding.
[...]
Ff serieus? Spoor jij wel? Zo respectloos na de Oorlogsslachtoffers!

Voor de rest, besteed niet te veel aandacht aan de post.
Oh, ik werd nog serieus genomen! Dat is ook nieuw!virtualite schreef op maandag 26 februari 2018 @ 22:46:
En dan te bedenken dat ik Chief serieus nam... maarja... wij zeggen maar zo... helemaal niks in Amsterdam..

Leuk stuk Chief!
Het is goed dat je moeder zelf bewust is van haar eventueel komende sociale isolement. Nu verhuist ze met plezier.
Ga je er zelf nog heen op 't moment van de verhuizing, of ervoor?
Het is goed dat je moeder zelf bewust is van haar eventueel komende sociale isolement. Nu verhuist ze met plezier.
Ga je er zelf nog heen op 't moment van de verhuizing, of ervoor?
Wow, "grappig" wat een blog losmaakt in sommige mensen. Stuk is duidelijk met een knipoog geschreven (want zo schijft "onze" Chief altijd) en dan sommige reacties...
Omdat sommige mensen een opvoeding hebben genoten. En in die opvoeding zit ingebakken dat je niet mag schelden. Daarom spreken we dat niet uit, we mogen niet schelden.JerX schreef op maandag 26 februari 2018 @ 21:16:
Omg.. 010 en nu 020 waarom kan men niet gewoon Rotterdam of Amsterdam typen of uitspreken
Hey Chief, leuk om weer eens wat te lezen.
Ach ja, Rotjeknor.... het is maar net waar je voorkeur ligt he. Maar er is genoeg te doen daar, ik gok aanzienlijk meer dan in het mooie Limburg
Op naar de volgende!
Ach ja, Rotjeknor.... het is maar net waar je voorkeur ligt he. Maar er is genoeg te doen daar, ik gok aanzienlijk meer dan in het mooie Limburg

Op naar de volgende!
Thx Curva! Ik weet nog niet of ik daarvoor naar NL want mijn zussen bieden in principe voldoende hulp. Als ik ga is het meer om te zien hoe de nieuwe woonomgeving van ma er uit ziet. Aan andere kant is de kant wel groot dat ik sowieso later in het jaar met het gezin naar NL ga en in dat geval kan ik het vanuit kostentechnisch oogpunt beter wachtenCurva schreef op dinsdag 27 februari 2018 @ 08:04:
Leuk stuk Chief!
Het is goed dat je moeder zelf bewust is van haar eventueel komende sociale isolement. Nu verhuist ze met plezier.
Ga je er zelf nog heen op 't moment van de verhuizing, of ervoor?

Helaas wordt er door een enkeling zeer selectief gelezen. Daarom weiger ik altijd interviews om min of meer dezelfde reden: voor je het weet word je gequote zonder dat de hele context wordt gegeven.ybos schreef op dinsdag 27 februari 2018 @ 08:37:
Wow, "grappig" wat een blog losmaakt in sommige mensen. Stuk is duidelijk met een knipoog geschreven (want zo schijft "onze" Chief altijd) en dan sommige reacties...
Thx Snuffel! Idd, net waar je voor voorkeur ligt. Voor mijn ma is het gewoon sociaal gezien makkelijker gezien de relatief grote Chinese gemeenschap in R'dam maar ze heeft met plezier in Limburg gewoond.Snuffel schreef op dinsdag 27 februari 2018 @ 12:18:
Hey Chief, leuk om weer eens wat te lezen.
Ach ja, Rotjeknor.... het is maar net waar je voorkeur ligt he. Maar er is genoeg te doen daar, ik gok aanzienlijk meer dan in het mooie Limburg
Op naar de volgende!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Via deze link kun je inloggen als je al geregistreerd bent. Indien je nog geen account hebt kun je er hier één aanmaken.